φοβού τους Δαναούς

Νομίζω ότι το παρατράβηξαν οι Σκοπιανοί με τις επεκτατικές βλέψεις τους και τους λεονταρισμούς τους, που προσβάλουν βάναυσα τη φυλή μας, το Έθνος μας, και θα πρέπει να τους δώσουμε ένα μάθημα.
Σαν πρώτη απάντηση, να επαναπατρισθούν όλες οι Ελληνικές επιχειρήσεις στο πάτριο έδαφος, και να φωτογραφίσουμε τους Σκοπιανούς, εκείνους, που μπαινοβγαίνουν στη χώρα μας, που μας γλύφουν εδώ, και μας φτύνουν στον τόπο τους. Και όχι μόνο, να τους υπενθυμίσουμε, ότι αυτοί κατέχουν Ελληνικά εδάφη, όπως το Ελληνικότατο Μοναστήρι, την αρχαία Ηράκλεια, που έκτισε ο της Μακεδονίας μας Βασιλιάς Φίλιππος ο Β! στην περιοχή της Αρχαίας Πελαγονίας το 349 π.Χ., που έχει γνωρίσει τους βανδαλισμούς των σλάβων και των τούρκων, από την εποχή ακόμη, της Ελληνοβυζαντινής αυτοκρατορίας.
Στην περίοδο της τουρκοκρατίας, είχε μεγάλη οικονομική άνθιση, και ήταν εμπορικό κέντρο, με πάνω από 130 Ελληνικές επιχειρήσεις, οι δε Ευρωπαίοι, την είχαν χαρακτηρίσει, ως πρώτη πόλη μετά από τη Θεσσαλονίκη, με κυρίαρχο στοιχείο τους Ελληνόφωνους, που ήλθαν από τις περιοχές του Γράμμου, και των γηγενών που ήταν απόγονοι των αρχαίων Δερριόπων και Πελαγόνων.
Το πρώτο Ελληνικό Σχολείο που δημιουργήθηκε το 1800, στο Μοναστήρι του 1886 υπήρχαν 17 με πάνω από 3.000 μαθητές. Σε όλη την περίοδο της τουρκοκρατίας, δεν έσβησε η φλόγα της λευτεριάς, δεν πτοήθηκαν από τους κατατρεγμούς των Σλάβων και των Μωαμεθανών, όμως η λευτεριά δεν ήλθε. Στον πόλεμο του 1912, η Ελλάδα βγήκε νικήτρια, έχασε όμως το Μοναστήρι, και οι κάτοικοί του, σκόρπισαν σε όλη την Ελληνική Μακεδονία.
Τον χώρο που κατέχουν οι Σκοπιανοί, πατροπαράδοτα, όπως γράφουν κάποιοι ιστορικοί, διεκδικούν και η Βουλγαρία το αυτό και η Αλβανία, και ίσος, σε κάποιο χρόνο, τους αναγκάσουν να σκορπιστούν και αυτοί, στα πέρατα της οικουμένης.

Η συμβολή μας στην παράδοση

Το Τμήμα Παραδοσιακών χορών του Πολιτιστικού Αιμοδοτικού Συλλόγου Πεύκων, που δημιουργήθηκε το 1988,(σήμερα, διατηρεί τέσσερα παιδικά και τρία ενηλίκων) έχει συμμετάσχει μέχρι σήμερα, σε 136 Πολιτιστικές εκδηλώσεις και Φεστιβάλ, που οργάνωσαν Τοπικοί Φορείς Δήμων και Κοινοτήτων της Μακεδονίας, της Θεσσαλονίκης και στον Δήμο μας, με κορυφαίες, τις πολυήμερες στο Νησί της Πάρου και στο Νομό Πρεβέζης, για τα 200 χρόνια της θησίας των Γυναικόπαιδων του Ζαλόγγου. Στη Σόφια της Βουλγαρίας και τον Οκτώβριο 2008, στο φεστιβάλ των Ελληνικών Κοινοτήτων της Ρουμανίας στην πόλη Μπράζοβ στα Καρπάθια. Οι φορεσιές των χορευτών, αυτούσιες παραδοσιακές χειμωνιάτικες και Θερινές της Μακεδονίας, και της Ηπείρου.